BVI als nieuw alternatief voor BMI

Enig idee wat je BVI (body volume indicator) is? Waarschijnlijk niet, maar deze gloednieuwe methode om te bepalen of je een gezond gewicht hebt, kan wel eens hèt alternatief zijn voor de goeie oude BMI (body mass index). Bij Dokteronline.com wilden we er meer over weten, dus gingen we op onderzoek uit.

BVI vs BMI

Het begrip BMI bestaat al jaren. Of liever gezegd eeuwen, want de Vlaamse wetenschapper Adolphe Quetelet heeft deze rekenmethode zo’n 200 jaar geleden bedacht. Sinds die tijd is het BMI-principe de algemene leidraad om vast te stellen of je te zwaar bent en misschien beter iets kunt afvallen.

BMI uitrekenen

Je BMI uitrekenen is vrij gemakkelijk: je deelt je gewicht (in kilogram) door het kwadraat van je lengte (in meters). De uitkomst kun je vervolgens vergelijken met de bekende BMI-tabel. Is je BMI lager dan 18,5 dan ben je te licht, is ‘ie hoger dan 25, dan ben je te zwaar. Alles ertussenin is een gezond gewicht. Met de BMI meter kun je snel je eigen BMI berekenen.

De tekortkomingen van BMI

Er klinken de laatste tijd steeds meer kritische geluiden over de methode-BMI. Domweg de verhouding tussen je gewicht en je lengte uitrekenen, zegt immers niets over de vetverdeling of de verhouding tussen spieren en vet. Zo zou een goedgetrainde bodybuilder gemakkelijk een te hoog BMI-cijfer kunnen scoren, terwijl zijn lichaam nauwelijks vet maar wel veel spierweefsel bevat. Spieren zijn namelijk zwaarder dan vet. Omgekeerd kan ook: iemand die op papier een normale BMI heeft, kan bijvoorbeeld relatief veel vet rond de buik hebben zitten. Dat geeft veel meer gezondheidsrisico’s dan de spierballen van de bodybuilder.

Daarom zijn er alternatieven voor de BMI methode onderzocht. BVI wordt een steeds vaker genoemde term.

Alternatieven voor BMI

Afgelopen jaren zijn er een paar alternatieve methoden geïntroduceerd om te berekenen of je een gezond gewicht hebt. Een paar voorbeelden:

1. Opmeten van de buikomvang. Een dikke buik is ongezonder dan dikke billen, omdat buikvet ook rond de organen zit. De buikomtrek is dan ook een goede manier om te meten of je gezondheid gevaar loopt. Voor mannen geldt: 94 cm of meer is te dik, voor vrouwen is dit 80.

1. Opmeten van de huidplooidikte. Door op verschillende plaatsen de dikte van de huidplooi op te meten, kunnen artsen een inschatting maken van de gezondheidsrisico’s.

1. Opmeten van de Middel-heupratio (MHR). Door buikomvang te delen door de heupomvang, krijg je een globale inschatting van het risico op gezondheidsproblemen.

Deze BMI-alternatieven zijn echter nooit ingeburgerd geraakt. Invloedrijke instanties als de Wereldgezondheidsorganisatie WHO gebruiken nog altijd de BMI als richtlijn voor een gezond gewicht, en dat voorbeeld wordt gevolgd door de meeste artsen.

Misschien komt daar nu verandering in met de BVI methode.

Op naar de BVI?

In tegenstelling tot de BMI-methode zou de body volume indicator (BVI) wel een nauwkeurigere analyse maken van de vetverdeling. Bij de BVI-methode worden er foto’s van het lichaam gemaakt. Deze foto’s worden (samen met andere gegevens, zoals gewicht, lengte, geslacht en leeftijd) door een speciaal programma geanalyseerd, waarna de vetverdeling exact in kaart wordt gebracht. Aan de hand daarvan krijgt de arts (want de BVI-app is vooralsnog alleen bedoeld voor health professionals) een goede indicatie van het gezondheidsprofiel.

In dit filmpje zie je hoe een BVI-meeting in zijn werk gaat. Of de BMI-methode uiteindelijk wereldwijd vervangen wordt door BVI? Dat zal over een paar jaar moeten blijken.

Bij Dokteronline erkennen we de waarde van de Body Mass Index (BMI) als een eenvoudig en wijdverspreid hulpmiddel om een indicatie te krijgen van een gezond gewicht. Hoewel er enkele beperkingen zijn, zoals het niet in aanmerking nemen van de vetverdeling en spiermassa, blijft BMI een nuttige en door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) geaccepteerde maatstaf. We blijven BMI gebruiken als een betrouwbare indicator, terwijl we tegelijkertijd openstaan voor nieuwe methoden zoals de Body Volume Indicator (BVI) om een nog completer beeld van de gezondheid te verkrijgen.

Bronnen: Hartstichting.nl, Scientias.nl, UMC Maastricht, Nemokennislink.nl