Co-Trimoxazol

Co-trimoxazol bevat sulfamethoxazol en trimethoprim (die samen cotrimoxazol genoemd worden), die elkaars werking versterken en die behoren tot de geneesmiddelengroep van middelen tegen bacteriële infecties (antibiotica). Co-trimoxazol wordt gebruikt ter voorkoming en voor de behandeling van de infecties door bacteriën die gevoelig zijn voor co-trimoxazol bij volwassenen en kinderen ouder dan 6 weken.

Co-trimoxazol wordt voorgeschreven voor de behandeling van:

• Luchtweginfecties (middenoorontsteking, plotselinge verergering van chronische bronchitis);
• Plotseling optredende infecties van de urinewegen.

Daarnaast wordt dit middel voorgeschreven ter behandeling en ter voorkoming van Pneumocystis jiroveci pneumonie PJP (een bepaalde vorm van longontsteking). Cotrimoxazol wordt ook voorgeschreven in combinatie met andere antimicrobiële middelen ter behandeling van een acute infectieziekte veroorzaakt door één van de Brucella bacteriën.

• U bent allergisch voor een van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in de rubriek "Welke stoffen zitten er in (Co Trimoxazol)?" Of u bent allergisch voor andere medicijnen die aan cotrimoxazol verwant zijn. Raadpleeg uw arts indien u dat niet zeker weet;
• U heeft ernstige functiestoornissen van nieren of lever;
• U heeft een ernstige beschadiging van het leverparenchym;
• U heeft bepaalde bloedafwijkingen (in het bijzonder bloedarmoede, trombocytopenie (te weinig bloedplaatjes) en agranulocytose (een zeer ernstige bloedafwijking met plotselinge hoge koorts, heftige keelpijn en zweertjes in de mond), tenzij u onder nauwkeurige controle staat;
• Bij kinderen in de eerste 6 levensmaanden;
• U gebruikt gelijktijdig ook dofetilide (geneesmiddel, wat wordt voorgeschreven bij onregelmatige hartslag).

Als u niet zeker weet of een van de bovenstaande waarschuwingen op u van toepassing is, moet u uw arts of apotheker raadplegen vóór u Co-trimoxazol inneemt.

• Wanneer u behoort tot de oudere bevolkingsgroep. Bij oudere patiënten kunnen bijwerkingen vaker optreden en ernstiger zijn. Om het risico op bijwerkingen zo klein mogelijk te maken, moet zo kort mogelijk worden behandeld met Cotrimoxazol;
• Wanneer u verschijnselen ervaart die wijzen op bloedbeeldafwijkingen (bloeddyscrasieën) zoals koorts, ontsteking van de mondholte, keelpijn of langdurig bloeden. De behandeling met Co-trimoxazol moet dan gestopt worden en u moet onmiddellijk een arts raadplegen;
• Wanneer u een allergische reactie krijgt waarbij u hoge koorts, huiduitslag, blaren op de huid, vervelling van de huid, gewrichtspijnen en/of oogontsteking ervaart (u kunt dan stevenssohnson syndroom, syndroom van Lyell of DRESS hebben). Dit kan levensbedreigend zijn. De behandeling met Co-trimoxazol moet dan gestopt worden en u moet onmiddellijk een arts raadplegen;
• Co-trimoxazol moet met voorzichtigheid worden toegediend aan patiënten met een geschiedenis van ernstige allergie en bronchiale astma;
• Wanneer u Co-trimoxazol langdurig gebruikt is het mogelijk dat kristalvorming optreedt in de urinewegen (concrementvorming). Een onderzoek van de urine en nieren moet dan regelmatig plaatsvinden, vooral bij patiënten met een verminderde nierfunctie;
• Wanneer u lijdt aan ondervoeding. U dient voldoende vocht op te nemen;
• Wanneer u een verhoogde kans heeft op bloedbeeldafwijkingen, zoals bij aidspatiënten en bij gebruik van co-trimoxazol langer dan 10 dagen. Uw bloed dient dan regelmatig gecontroleerd te worden;
• Wanneer u in het verleden te weinig bloedplaatjes (trombocytopenie) heeft gehad door gebruik van plaspillen of sulfonamiden;
• Bij gebruik van co-trimoxazol langer dan 14 dagen moet uw bloed regelmatig worden gecontroleerd. Wanneer u last krijgt van hoesten of kortademigheid of wanneer deze symptomen onverwachts verergeren, raadpleeg uw arts;
• Wanneer u behandeld wordt voor een keelontsteking (faryngitis) veroorzaakt door groep A bètahemolytische streptokokken. Er zijn andere antibiotica die beter werken;
• Wanneer u foliumzuurgebrek heeft of een mogelijk risico hierop, moet u dit uw behandelend arts vertellen. Dit kan met name voorkomen bij ouderen of bij patiënten met een verminderde nierfunctie. Een foliumzuurgebrek kan bloedarmoede of mondontsteking tot gevolg hebben waarvoor u extra foliumzuur moet innemen;
• Wanneer uw nieren of lever minder goed werken. Dosisaanpassing kan dan nodig zijn. Als u een ernstige nierfunctiestoornis heeft dan moet u regelmatig gecontroleerd worden op tekenen die kunnen wijzen op vergiftiging, zoals misselijkheid, braken en een verhoogd kaliumgehalte in het bloed (soms met spierkrampen, diarree, misselijkheid, braken, duizeligheid en/of hoofdpijn). Wanneer tijdens de behandeling een andere infectie optreedt die veroorzaakt wordt door organismen die niet gevoelig zijn voor de actieve bestanddelen van Cotrimoxazol;
• Wanneer u suikerziekte (diabetes mellitus) heeft en u weet dat u overgevoelig bent voor bloedsuikerverlagende middelen van het sulfonylureumtype of voor aminobenzoëzuurderivaten;
• Wanneer u lijdt, of vermoedelijk lijdt, aan porfyrie, een stoornis in de stofwisseling die meestal aangeboren is. Het gebruik van Co-trimoxazol moet dan worden vermeden;
• Wanneer uw schildklier niet goed werkt;
• Wanneer u een gebrek aan het enzym glucose-6-fosfaat-dehydrogenase heeft. U mag Co-trimoxazol dan niet gebruiken, tenzij uw arts anders beslist;
• Wanneer bij u een spierzwakte of hartspierzwakte optreedt. De oorzaak hiervan kan een verhoogd kaliumgehalte in uw bloed zijn. De arts zal u bij verdenking van een kaliumstijging in uw bloed nauwkeurig controleren en uw behandeling met Cotrimoxazol stoppen;
• Wanneer u een te laag bloedsuikergehalte krijgt, waardoor u kunt gaan zweten, opgejaagd gevoel kunt krijgen, dubbel kan gaan zien of het gevoel van een wegraking kan ervaren. Dit is vooral mogelijk bij nier- of leveraandoeningen, een slechte voedingstoestand of bij hoge doseringen. Het gebruik van Co-trimoxazol dient dan te worden gestaakt;
• Wanneer u gelijktijdig ook methotrexaat (ontstekingsremmer) gebruikt;
• Wanneer u gelijktijdig ook digoxine (bij bepaalde hartaandoeningen) gebruikt. Vooral bij oudere patiënten kan het digoxinegehalte toenemen in het bloed. Daarom moet bij deze patiënten het digoxinegehalte worden gecontroleerd;
• Wanneer u een zogenaamde “langzame acetyleerder” bent. Dit betekent dat u langerzamer in staat bent een van de actieve stoffen van Co-trimoxazol af te breken en daarmee meer kans heeft op een ongebruikelijke en onvoorspelbare reactie op Co-trimoxazol.

Neem contact op met uw arts of apotheker voordat u Co-trimoxazol gebruikt, als u niet zeker weet of een van de bovenstaande waarschuwingen op u van toepassing is.

Gebruikt u naast Co-trimoxazol nog andere geneesmiddelen, heeft u dat kort geleden gedaan of bestaat de mogelijkheid dat u in de nabije toekomst andere geneesmiddelen gaat gebruiken? Vertel dat dan uw arts of apotheker.

Bij de volgende geneesmiddelen kan de werking door Co-trimoxazol worden versterkt:

• Fenytoïne en dofetilide (bij epilepsie en onregelmatige hartslag);
• Procaïnamide (bij onregelmatige hartslag);
• Amantadine (tegen virusinfectie en de ziekte van Parkinson);
• Diclofenac (ontstekingsremmer);
• Antistollingsmiddelen van het coumarinetype zoals warfarine, acenocoumarol en fenprocoumon (controle van de bloedstollingstijd wordt aanbevolen);
• Losartan (middel bij hart/vaatziekten);
• Glicazide, glimepiride, glibenclamide en tolbutamide, glipizide, chlorpropamide en pioglitazon (bloedsuikerverlagende middelen);
• Repaglinide (bij diabetes mellitus);
• Digoxine (bij bepaalde hartaandoeningen);
• Amiodaron (bij bepaalde hartritmestoornissen);
• Methotrexaat (bij kwaadaardige aandoeningen, psoriasis en reuma;
• Paclitaxel (bij chemotherapie);
• Memantine (gebruikt voor de behandeling van de ziekte van Alzheimer);
• Lamivudine (antiretrovirale geneesmiddelen).

Een verhoogd kaliumgehalte in het bloed kan voorkomen bij het gelijktijdig gebruik van middelen zoals ACE-remmers, angiotensine II –receptor-remmers (ARB’s), triamtereenkaliumsparende diuretica (plaspillen) en prednisolon (vooral gebruikt bij ernstige ontstekingen).

De kans en de ernst van afwijkingen van het bloedbeeld en bijwerkingen met een nadelig effect op de nierfunctie kunnen worden verhoogd als Co-trimoxazol gelijktijdig wordt gebruikt met geneesmiddelen zoals nucleoside-analogen (virusremmende middelen), tacrolimus, azathioprine of mercaptopurine. Het bloedbeeld en de nierfunctie van patiënten die gelijktijdig met Co-trimoxazol en dergelijke geneesmiddelen worden behandeld moeten zorgvuldig gecontroleerd worden.

Foliumzuurblokkers zoals pyrimethamine ter voorkoming van malaria, kunnen bloedarmoede tot gevolg hebben. Wanneer u andere foliumzuurblokkers zoals methotrexaat gebruikt kan uw arts besluiten dat u extra foliumzuur moet gebruiken. Bij gelijktijdig gebruik van Co-trimoxazol en ciclosporine na niertransplantatie is een tijdelijke achteruitgang van de nierfunctie waargenomen.

Bij gelijktijdig gebruik van Co-trimoxazol en dapson (antibioticum) is er een verhoogd risico op een aandoening van de rode bloedcellen, waardoor minder zuurstof opgenomen wordt.

Bij gelijktijdig gebruik van Co-trimoxazol en clozapine (antipsychoticum) is er een verhoogd risico op een tekort van een bepaald type witte bloedcellen die een rol spelen in de afweer van het lichaam tegen infecties.

Ouderen die gelijktijdig plaspillen (vooral thiaziden) toegediend krijgen, lijken een verhoogd risico te lopen op het ontstaan van afwijkingen in het stollingssysteem.

Bent u zwanger, denkt u zwanger te zijn, wilt u zwanger worden of geeft u borstvoeding? Neem dan contact op met uw arts of apotheker voordat u dit geneesmiddel gebruikt. Uw arts beslist dan of u wel of niet Co-trimoxazol kunt gebruiken.

Er zijn geen directe aanwijzingen voor een verhoogd risico op aangeboren afwijkingen wanneer Co-trimoxazol gebruikt wordt in de aanbevolen doseringen tijdens de zwangerschap.

Co-trimoxazol passeert de placenta (moederkoek) en kan de foliumzuurstofwisseling beïnvloeden. Daarom moet het mogelijke voordeel voor de moeder en het mogelijke nadeel voor het kind overwogen worden vóór gebruik van Co-trimoxazol tijdens de zwangerschap. Als u Co-trimoxazol gebruikt tijdens de zwangerschap moet uw arts u een dagelijkse dosis van 5 mg foliumzuur voorschrijven

Co-trimoxazol moet met terughoudendheid gebruikt worden tijdens het tweede en derde trimester van de zwangerschap vanwege de kans op geelzucht bij het pasgeboren kind.

Co-trimoxazol gaat over in de moedermelk, maar vormt een te verwaarlozen risico voor het kind. Bij borstvoeding moet u Co-trimoxazol uitsluitend gebruiken na overleg met de behandelend arts.

Combinaties van sulfonamiden en trimethoprim, de werkzame stoffen van Co-trimoxazol, veroorzaakten een verlaging in de hoeveelheid spermacellen bij mannen na een behandeling van 1 maand. Er zijn geen gegevens over mogelijke effecten op de vruchtbaarheid bij vrouwen.

Co-trimoxazol bevat gehydrogeneerde plantaardige olie; Co-trimoxazol bevat gehydrogeneerde plantaardige olie, wat maagklachten of diarree kan veroorzaken.

Er zijn geen gegevens bekend over het effect van co-trimoxazol op de rijvaardigheid van de gebruiker. Bij het besturen van voertuigen en het bedienen van machines moet rekening te worden gehouden met het incidenteel optreden van duizeligheid.

Gebruik dit geneesmiddel altijd precies zoals uw arts u dat heeft verteld. Twijfelt u over het juiste gebruik? Neem dan contact op met uw arts of apotheker.

Dosering:

De aanbevolen dosering van Co-trimoxazol is:

Volwassenen en kinderen ouder dan 12 jaar:

• Iedere 12 uur 2 tabletten Co-trimoxazol 400/80 mg of één tablet Cotrimoxazol forte 800/160 mg.
• Bij ernstige infecties kan anderhalf maal deze dosis worden gegeven.

Kinderen van 6 tot 12 jaar:

• Iedere 12 uur 1 tablet Co-trimoxazol 400/80 mg
• Co-trimoxazol tabletten zijn niet geschikt voor toepassing bij kinderen jonger dan 6 jaar.

Voor kinderen jonger dan 6 jaar zijn er alternatieve producten.

Aangepaste doseringen:

• Bij volwassenen met nierfunctiestoornissen en patiënten die hemodialyse ondergaan geldt een andere, aangepaste dosering;
• Bij kinderen met een nierfunctiestoornis zal de arts de dosering bepalen op basis van de nierfunctie van het kind;
• Bij bepaalde aandoeningen kan de dosering en de duur van de behandeling afwijken van de standaarddosering. Uw arts zal een voor uw situatie geschikte dosering voorschrijven;
• Bij de behandeling van pneumocystis jiroveci pneumonie PJP (een bepaalde vorm van longontsteking) is de dosering doorgaans 90-120 mg co-trimoxazol per kg lichaamsgewicht per dag, verdeeld over 3-4 doses, 14 dagen lang;
• Om Pneumocystis jiroveci pneumonie PJP te voorkomen wordt in de regel aan volwassenen en kinderen van 12 jaar en ouder 960 mg co-trimoxazol éénmaal per dag op elke dag van de week gegeven;
• Bij kinderen jonger dan 12 jaar wordt 18 mg cotrimoxazol per kg lichaamsgewicht éénmaal per dag gegeven, welke mag worden verdeeld over twee doses, op elke dag van de week;
• De totale dagelijkse dosis mag niet meer zijn dan 1920 mg co-trimoxazol.

Bij acute brucellose moet Co-trimoxazol samen met andere antimicrobiële middelen (zoals doxycycline, gentamicine, rifampicine) gegeven worden. Bij volwassenen wordt in de regel tweemaal per dag 960 mg co-trimoxazol gegeven gedurende 6 weken. Bij kinderen wordt in de regel tweemaal per dag circa 30 mg co-trimoxazol per kg lichaamsgewicht gegeven.

Behandelduur:

• Uw arts weet het beste wanneer u met het gebruik van Co-trimoxazol moet stoppen;
• Normaal gesproken wordt de dosering 14 dagen nadat u met de behandeling bent begonnen, tot de helft verminderd;
• Bij acute infecties dient Co-trimoxazol te worden gebruikt tot 2 dagen nadat de klachten en verschijnselen zijn verdwenen, maar u dient Co-trimoxazol minimaal gedurende 5 opeenvolgende dagen te hebben gebruikt;
• Als na 7 dagen geen duidelijke verbetering optreedt zal uw arts uw behandeling heroverwegen;
• De voorgeschreven kuur dient te worden afgemaakt. Verlaag ook nooit de voorgeschreven dosis zonder overleg met uw arts, omdat dan het risico bestaat dat de ziekteverwekkers minder gevoelig worden voor de behandeling;
• U moet uw arts inlichten indien u met het gebruik van Co-trimoxazol wilt stoppen.

Wijze van innemen:

Co-trimoxazol moet bij voorkeur na de maaltijd worden ingenomen om mogelijke maagdarmklachten te verminderen.

Indien u of iemand anders een overdosis van Co-trimoxazol heeft genomen, dient u onmiddellijk contact op te nemen met uw arts, apotheek of het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Neem het doosje van uw medicijn mee.

Acute overdosering van Co-trimoxazol is te herkennen aan optredende klachten of verschijnselen zoals:

• Missselijkheid;
• Overgeven;
• Diarree;
• Hoofdpijn;
• Duizeligheid;
• Verwardheid en/of gezichtsstoornissen.

In dat geval dient het gebruik van Cotrimoxazol onmiddellijk te worden gestaakt en dient zo snel mogelijk een ziekenhuis te worden bezocht waar direct medisch kan worden gehandeld.

Neem geen dubbele dosis om een vergeten dosis in te halen. Indien u per ongeluk een dosis overslaat, neem deze dan alsnog in zodra u eraan denkt en ga vervolgens normaal door.

Stop nooit de behandeling zonder overleg met uw arts. Bij plotseling stoppen van de behandeling bestaat het risico dat de ziekteverschijnselen weer terugkomen of verergeren.

Heeft u nog andere vragen over het gebruik van dit geneesmiddel? Neem dan contact op met uw arts of apotheker.

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

U kunt met dit geneesmiddel last krijgen van de volgende bijwerkingen:

Algemene patiëntenpopulatie:

Vaak voorkomende bijwerkingen (kunnen voorkomen bij minder dan 1 op de 10 gebuikers):

• Braken;
• Misselijkheid;
• Verhoogde bloedspiegels van bepaalde leverenzymen (transaminase);
• Geneesmiddelenreactie (toxicodermie of dermatitis medicamentosa);
• Schilferige, rode gegeneraliseerde huiduitslag (exfoliatieve dermatitis);
• Huiduitslag met vlekken en knobbeltjes (maculopapuleuze huiduitslag);
• Huiduitslag die grofvlekkig is zoals bij mazelen (morbilliforme huiduitslag);
• Roodheid van de huid (erytheem);
• Jeuk (pruritus);
• Verhoogde bloedureumstikstof- (BUN-) en bloedcreatininespiegels.

Soms voorkomende bijwerkingen (komen voor bij minder dan 1 op de 100 gebruikers):

• Schimmelinfecties (zoals candidiasis);
• Toevallen;
• Ontsteking van de dikke darm;
• Diarree;
• Verhoogde bloedspiegels van bilirubine (leverenzymen die vrijkomen bij afbraak van oude rode bloedcellen);
• Leverontsteking (hepatitis);
• Huiduitslag met hevige jeuk en bultjes (netelroos, galbulten) (urticaria);
• Verminderde nierfunctie.

Zelden voorkomende bijwerkingen (komen voor bij minder dan 1 op de 1.000 gebruikers):

• Te weinig witte bloedcellen;
• Te weinig bloedplaatjes;
• Bloedarmoede, te weinig rode bloedcellen;
• Ontsteking in de mond en van de tong;
• Verlaging van het suikergehalte in het bloed;
• Waanvoorstellingen (hallucinaties);
• Zenuwproblemen (neuropathie);
• Galstuwing in de lever, aantasting van de levergalgangen (met o.a. jeuk, geelzucht en vermoeidheid) (cholestasis);
• Concrementvorming (ontstaan van gruis) in de urinewegen kan optreden. Voldoende vochtinname vermindert het risico hierop.

Zeer zelden voorkomende bijwerkingen (komen voor bij minder dan 1 op de 10.000 gebruikers):

• Ernstige bloedafwijking met veel minder witte bloedcellen waardoor plotselinge hoge koorts, heftige keelpijn en zweertjes in de mond kunnen ontstaan (agranulocytose);
• Abnormale verlaging van alle typen bloedcellen (pancytopenie);
• Verhoogde methemoglobinespiegels (methemoglobinemie);
• Hoest, kortademigheid en longontsteking;
• Ernstige overgevoeligheidsreacties, waaronder anafylactische shock, plotselinge vochtophoping in de huid en slijmvliezen, b.v. keel en tong (angio-oedeem), geneesmiddelkoorts;
• Hersenvliesontsteking of hersenvliesontstekingsachtige verschijnselen;
• Problemen met het regelen van spierbewegingen (ataxie);
• Ontsteking van een deel van het oog (uveïtis);
• Oorsuizen;
• Duizeligheid;
• Ontsteking van het hartspierweefsel (myocarditis) met een allergische oorzaak;
• Leverversterf (levernecrose);
• Ernstige plotselinge allergische reactie, met als verschijnselen koorts en blaren op de huid en vervelling van de huid (toxische epidermale necrolyse of syndroom van Lyell);
• Ernstige allergische reactie met hoge koorts, met blaren op de huid, gewrichtspijnen en/of oogontsteking (het stevens-johnsonsyndroom);
• Ernstige allergische reactie met huiduitslag, verhoging van bepaalde witte bloedcellen (eosinofilie) en effecten op verschillende delen van het lichaam (DRESS);
• Puntvormige bloedingen (purpura) en Henoch-Schönlein purpura (ontsteking van de kleine bloedvaten);
• Aanwezigheid van bepaalde cellen in het bloed die bij een ontstekingsachtige ziekte van de huid en ingewanden (lupus erythematosus) voorkomen (LEfenomeen);
• Huiduitslag met rode onregelmatige vlekken (erythema multiforme);
• Verhoogde gevoeligheid voor licht;
• Allergische ontsteking van de hartspier, vorm van allergische ontsteking van bloedvaten (vasculitis);
• Afbraak van spierweefsel gepaard gaande met spierkrampen, koorts en roodbruine verkleuring van urine (rabdomyolyse);
• Ontsteking van de nieren, met bloed in de urine, koorts en pijn in de zij (interstitiële nefritis);
• Verhoogde productie van urine (vooral bij patiënten met vochtophoping als gevolg van hartproblemen).

Bijwerkingen met onbekende frequentie:

• Ontsteking van bloedvaten in het algemeen of in de huid en inwendige organen met vorming van knobbeltjes (polyarteriitis nodosa), in het centraal zenuwstelsel (cerebrale vasculitis), in het netvlies (retinale vasculitis) of in de longen (longvasculitis) Verlaging van het natriumgehalte in het bloed;
• Ernstige neerslachtigheid (depressie);
• Hoofdpijn;
• Acute ontsteking van de alvleesklier;
• Vanishing bile duct syndroom (met vermindering van het aantal galwegen en afname of onderbreking van de galstroom);
• Gewrichtspijn en spierpijn;
• Ontsteking van bloedvaten waarbij uiteindelijk afsterving van weefsel op kan treden (necrotiserende vasculitis);
• Ontsteking van de kleine bloedvaten van de longen, nieren, keel, neus en oren (granulomatose met polyangiitis; voorheen ziekte van Wegener);
• Verhoging van het kaliumgehalte in het bloed;
• Verkleuring van de tong en/of tanden.

HIV-geïnfecteerde patiënten HIV-geïnfecteerde patiënten krijgen vergelijkbare bijwerkingen als de algemene patiëntenpopulatie, maar de bijwerkingen kunnen vaker voorkomen, zoals hieronder beschreven.

Zeer vaak voorkomende bijwerkingen (kunnen voorkomen bij meer dan 1 op de 10 gebruikers):

• Te weinig witte bloedcellen en/of te weinig bloedplaatjes;
• Koorts;
• Verhoging van het kaliumgehalte in het bloed;
• Gebrek aan eetlust, misselijkheid, braken, en diarree;
• Huiduitslag met vlekken en knobbeltjes (maculopapuleuze huiduitslag);
• Verhoogde bloedspiegels van bepaalde leverenzymen (transaminase).

Soms voorkomende bijwerkingen (kunnen voorkomen bij minder dan 1 op de 100 gebruikers):

• Verlaging van het natriumgehalte in het bloed en verlaging van het suikergehalte in het bloed.

Bijwerkingen met onbekende frequentie:

• Verhoogde leverenzymactiviteit

Het melden van bijwerkingen:

Krijgt u last van bijwerkingen, neem dan contact op met uw arts of apotheker. Dit geldt ook voor mogelijke bijwerkingen die niet in deze bijsluiter staan. U kunt bijwerkingen ook rechtstreeks melden via het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb, website www.lareb.nl. Door bijwerkingen te melden, kunt u ons helpen meer informatie te verkrijgen over de veiligheid van dit geneesmiddel.

• Buiten het zicht en bereik van kinderen houden;
• Gebruik dit geneesmiddel niet meer na de uiterste houdbaarheidsdatum. Die is te vinden op het doosje en de blisterverpakking. Daar staat een maand en een jaar. De laatste dag van die maand is de uiterste houdbaarheidsdatum;
• Voor dit geneesmiddel zijn er geen speciale bewaarcondities;
• Spoel geneesmiddelen niet door de gootsteen of de WC en gooi ze niet in de vuilnisbak. Vraag uw apotheker wat u met geneesmiddelen moet doen die u niet meer gebruikt. Ze worden dan op een verantwoorde manier vernietigd en komen niet in het milieu terecht.

De werkzame stoffen in dit middel zijn sulfamethoxazol en trimethoprim. Elke Co-trimoxazol Tablet 400/80 mg: bevat 400 mg sulfamethoxazol en 80 mg trimethoprim. Elke Co-trimoxazol Forte Tablet 800/160 mg: bevat 800 mg sulfamethoxazol en 160 mg trimethoprim.

De andere stoffen in dit middel zijn:

• Microkristallijne cellulose (E460);
• Gepregelatineerd maïszetmeel;
• Maïszetmeel;
• Natriumzetmeelglycolaat (type A);
• Gehydrogeneerde plantaardige olie;
• Magnesiumstearaat (E572).

• Co-trimoxazol 400/80 mg Tabletten zijn witte tot vaalwitte, ronde, biconvexe tabletten met de opdruk “D” en “K” aan beide zijden van de breukstreep op de ene kant, en geen opdruk op de andere kant.
• Co-trimoxazol Forte 800/160 mg Tabletten zijn witte tot vaalwitte, ovale, biconvexe tabletten met de opdruk “D” en “L” aan beide zijden van de breukstreep op de ene kant, en geen opdruk op de andere kant.
• Co-trimoxazol is verkrijgbaar in blisterverpakkingen met 10, 20, 30, 50, 60, 90 of 100 tabletten.
• Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht.

• RVG 11685: Co-trimoxazol 400/80 mg Tabletten
• RVG 13270: Co-trimoxazol Forte 800/160 mg Tabletten

Accord Healthcare Limited
Sage house, 319
Pinner Road
North Harrow
Middlesex
HA1 4HF,
Verenigd Koninkrijk.